Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Nam quid possumus facere melius? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Duo Reges: constructio interrete. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Sed plane dicit quod intellegit. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Bork: Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Bork: At eum nihili facit;
Non semper, inquam;: Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Proclivi currit oratio.: Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Quid enim interest, divitias, opes, valitudinem bona dicas
anne praeposita, cum ille, qui ista bona dicit, nihilo plus
iis tribuat quam tu, qui eadem illa praeposita nominas?

Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota
nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime
necessaria?

Iure igitur gravissimi philosophi initium summi boni a natura petiverunt et illum appetitum rerum ad naturam accommodatarum ingeneratum putaverunt omnibus, quia continentur ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt.